Paardenbloem

 

Veel nuttiger dan je denkt

Misschien heb je het al gemerkt: langzaam maar zeker kleuren de weilanden geel, en ook in het Begijnhof duiken de eerste paardenbloemen op. Tussen de eeuwenoude kasseien en in de rustige hoekjes van de tuin laten ze zich zien, alsof ze ons eraan willen herinneren dat groei en veerkracht overal mogelijk is. Het is het seizoensmoment van de paardenbloem – een bloem die, net als de jongeren bij Mannaz, zijn eigen weg vindt en bloeit op onverwachte plekken.

Van pisblom tot leeuwentand

Er bestaan binnen het Nederlands taalgebied 86 geregistreerde volksnamen voor de paardenbloem. De paardenbloem is in het noorden van Nederland bekend als hondstong, als hondenbloem en als hynsteblom in Friesland. In Limburg en in Vlaanderen wordt de paardenbloem ook wel pisbloem of pissebloem genoemd. In West-Vlaanderen spreekt men vaak van beddepissers of beddezeekers.  De naam pisbloem of pissebed slaat op het urine-afdrijvend effect van de plant wanneer de bladeren gegeten worden. Ook in het Frans is pissenlit de gebruikelijke naam. Een minder gebruikelijke Franse naam is dent de lion, wat overeenkomt met het Duitse Löwenzahn en het Engelse dandelion. Tot het begin van de twintigste eeuw was er geen officiële Nederlandse naam voor de paardenbloem. Dat was lastig omdat de plant in verschillende streken een andere naam had. Een commissie onder leiding van Hendrik Heukels stelde in 1906 het boekje Nederlandse plantenamen samen.  Sindsdien heet de plant in het Nederlands officieel paardenbloem. De naam paardenbloem heeft te maken met de voorkeur die paarden hebben voor deze plant. Ook konijnen en andere dieren zijn er dol op. Geiten, schapen en koeien gebruiken de paardenbloem als medicijn.

5 redenen om ze te koesteren

1. Nuttig Met haar lange penwortel neemt de paardenbloem veel ijzer, koper en andere voedingsstoffen uit de grond op. Het blad zit boordevol vitaminen A, B, C en D. Het A-gehalte is zelfs hoger dan dat van wortelen. Vandaar dat ze zo gezond is.  Paardenbloem is een van de veelzijdigste geneeskrachtige kruiden dat al eeuwenlang gebruikt wordt. 2. Geneeskrachtig De Engelse en Franse bijnamen Wet-a-bed en Pissenlit verraden de urine-afdrijvende kwaliteiten van de paardenbloem. Door het hoge gehalte aan kaliumzouten hebben vooral nierpatiënten baat bij deze plant. Een voordeel van paardenbloem is namelijk dat zij geen kalium aan het lichaam onttrekt, iets dat andere urine-afdrijvende planten wel doen.  Verder helpt het eten van een paar blaadjes per dag bij constipatie, winderigheid, prostaatklachten, hoge bloeddruk en ondersteunt het de functies van de lever, gal en pancreas. Het melkachtige sap wordt gebruikt tegen wratten. Vroeger stak men een geschilde paardenbloemwortel in het oor bij kiespijn. Cosmetisch wordt de wortel van de paardenbloem gebruikt om de huid te reinigen. Het blad maakt het glazuur op je tanden sterker. 3. Plantenvoeding Gooi je gewiede planten niet weg. Schenk er een liter kokend water overheen en laat dat een half uur trekken. Je hebt dan een uitstekende plantenmest, die veel mineralen bevat. Gooi de bladeren in ieder geval op de composthoop of laat ze tussen de planten liggen, want dan breng je alle waardevolle mineralen weer terug in de grond.   4. Eetbaar Molsla, zo genoemd omdat zij oorspronkelijk in een molshoop groeide, wordt in het voorjaar op verschillende markten in Europa verkocht. Zelf molsla kweken is makkelijk. Zet een dichte pot over een paardenbloem, let daarbij wel op dat de bladeren niet vochtig zijn, anders heb je kans op schimmels. De paardenbloem groeit door, maar door het gebrek aan licht forceer je hem en bleek je de blaadjes, zodat ze lang niet zo bitter smaken als groene 'openluchtblaadjes'. Pluk de blaadjes en voila: molsla uit eigen tuin. De groene of gebleekte blaadjes snij je af bij het hart van het rozet voordat de bloemstengels komen. Met het verschijnen van de bloemen komt ook de productie van melksap op gang en dat gaat dan ten koste van de smaak, omdat die het blad bitter maakt. Dat melksap giftig zou zijn, is een fabeltje. Vind je de bladjes nog steeds bitter, snipper ze dan fijn door de sla. Je proeft het dan minder, maar je krijgt wel al het gezonde binnen. Wie de bladeren niet rauw wil eten, kan ze wokken of stoven als andijvie. 5. Bijenplant Tot slot zijn paardenbloemen, zeker in het vroege voorjaar heel belangrijk voor vlinders, bijen en andere insecten als bron van nectar en stuifmeel.  Paardenbloemen bloeien in maart en april, als er nog niet zo heel veel planten in bloei staan. In deze periode worden ook vlinders en bijen wakker, na een lange winter. En dan hebben ze honger. Het is moeilijk om voedsel te vinden, maar paardenbloemen bieden dan een uitkomst.  Dus laat ze aub staan!

Paardenbloemengelei

Receptje gelei : ongeveer 250 gr bloemen ontdaan v d kroon (doe dit snel, hebben de neiging om vlug te sluiten) het geheel onder water zetten snij een bio citroen en 1/2 appelsienen schijven en voeg toe laat alles even laten doorkoken en zet het daarna 12 to 24 uur afgedekt weg alles filteren en het geheel in een neteldoek uitpersen. voor 250 gr voeg ik 1 kilo geleisuiker toe. tenslotte het geheel even laten doorkoken (4 tot 6 minuten ) in steriele potjes gieten

De paardenbloem en de kracht van hoogbegaafdheid

Soms wordt er gezegd dat de wereld bestaat uit orchideeën en paardenbloemen. Orchideeën bloeien alleen onder de juiste omstandigheden: ze hebben een specifieke omgeving nodig, zorg en aandacht om tot hun volle pracht te komen. Paardenbloemen daarentegen groeien overal. Ze vinden hun weg tussen de stoeptegels, in bermen en op plekken waar je geen bloemen zou verwachten. Ze buigen mee met de wind, maar breken niet. Op het eerste gezicht lijkt hoogbegaafdheid vaak op een orchidee: iets bijzonders, iets zeldzaams, iets wat zorg en aandacht nodig heeft. Maar misschien lijken hoogbegaafde en hoogsensitieve mensen meer op paardenbloemen. Ze zijn veerkrachtig, vinden hun weg in onverwachte situaties en bezitten een diep wortelstelsel van gedachten en gevoelens dat niet altijd zichtbaar is. Net als de paardenbloem worden ze soms over het hoofd gezien, onderschat of als ‘gewoon’ beschouwd, terwijl ze in werkelijkheid een enorme kracht in zich dragen. Ze verspreiden hun ideeën zoals de pluisjes van een uitgebloeide bloem: door een onverwachte windvlaag kunnen ze ergens terechtkomen en iets nieuws laten groeien. Misschien herkennen sommige hoogbegaafden zich in de wortels van de paardenbloem, diep en stevig verankerd in kennis, inzichten en emoties. Anderen voelen zich meer als de zaden die de wind volgen, zoekend naar een plek om te landen en te bloeien. Maar in welke fase je ook zit, paardenbloem, pluisje of zaadje, je draagt iets waardevols bij aan de wereld. Dus de volgende keer dat je een paardenbloem ziet, trek hem dan niet zomaar uit. Misschien herinnert hij je eraan dat veerkracht, groei en transformatie overal kunnen plaatsvinden, ook in jou.